Προφήτης της «νέας Μεταπολίτευσης»
Η εκλογή Σαμαρά επανέφερε στο πολιτικό μας λεξιλόγιο μια ξεχασμένη λέξη: την Ανατροπή!
Ανατροπή στα προγνωστικά: που προεξοφλούσαν πλήρη επικράτηση της Ντόρας Μπακογιάννη με «περίπατο». Σε τρεις εβδομάδες ο «περίπατος» έγινε «ντέρμπι» και σε άλλες τρείς εβδομάδες το ντέρμπι έγινε «Βατερλό»!
Ανατροπή στο χώρο των ιδεών: μέχρι τον Οκτώβριο του 2009 απαγορευόταν κάθε αναφορά σε ιδεολογικά θέματα. Στο όνομα της «καθημερινότητας» είχε αποιδεολογικοποιηθεί πλήρως η Πολιτική! Κι αυτό κατέρρευσε μέσε σε λίγες μέρες…
Ανατροπή στο χώρο της Πολιτικής: εδώ και δεκαετίες απαγορευόταν στους.....
νεοδημοκράτες να είναι υπερήφανοι για την πολιτική τους ταυτότητα και την παράδοσή τους. Η έννοια του «δεξιού» ήταν μομφή! Αν τολμούσε κανείς τους να μιλήσει για πατρίδα τoν έλεγαν «εθνικιστή». Αν τολμούσε να μιλήσει για ανταγωνιστικότητα, τον κατηγορούσαν «νεοφιλελεύθερο». Αν τολμούσε να μιλήσει για κοινωνική δικαιοσύνη, τoν αποκαλούσαν «λαϊκιστή». Τα μισόλογα περί «Κεντροδεξιάς» δεν τον έσωζαν. Τον Οκτώβριο του 2009 παρά πολλοί «δεδομένοι» τους εγκατέλειψαν.
Τον Νοέμβριο του 2009 η στρατηγική του μεσαίου χώρου χτυπήθηκε καίρια από το Σαμαρά.
Στις 29 Νοεμβρίου η κοινωνική βάση της Νέας Δημοκρατίας καταψήφισε πανηγυρικά της στρατηγική του «μεσαίου χώρου».
Ανατροπή και στο χώρο της επικοινωνίας: η συμβατική σοφία έλεγε ότι για να κερδίσει ένας υποψήφιος Πρόεδρος έπρεπε να εμφανιστεί σε όλες τις τηλεοπτικές εκπομπές. Χωρίς τηλεοπτική προβολή ήταν χαμένος…
Κι όμως ο Σαμαράς κέρδισε με ελάχιστες τηλεοπτικές παρεμβάσεις! Αντίθετα η Ντόρα, πολύ πιο «τηλεοπτική», «φωτογενής» και «άνετη», έκανε δεκάδες εμφανίσεις κι… έχασε κατά κράτος!
Η τεχνοκράτες των media βίωσαν αληθινό επαγγελματικό διασυρμό: Η «ουσία» της Πολιτικής νίκησε το επικοινωνιακό «περιτύλιγμα»…
Ο Σαμαράς πίστευε ότι έπρεπε να βγει, μόνο αν είχε κάτι ουσιώδες να πει. Στις τρείς παρεμβάσεις της (στην πρώτη καλός αλλά μουδιασμένος, στη δεύτερη πιο άνετος και πιο ουσιαστικός, στην τρίτη πολύ άνετος και αποκαλυπτικός) τα είπε όλα!
Στο μεταξύ το ευρύ κοινό τον είχε γνωρίσει από την ομιλία του στο γήπεδο του Badminton, από την καίριας σημασίας ομιλία του στο Συνέδριο της ΝΔ και τέλος από την ομιλία του στην προεκλογική εκδήλωση της Αθήνας.
Αλλά η σημαντικότερη ίσως ανατροπή στον χώρο της επικοινωνίας ήταν ότι ο Σαμαράς έδωσε έμφαση στα media όπου γίνεται πολιτικός διάλογος ουσίας. Στα blogs δηλαδή και στον Τύπο με αρθογραφία. Απέφυγε την κλισαρισμένη τηλεοπτική εικόνα κι έκανε επικοινωνιακή παρέμβαση Λόγου.
Φαίνεται ότι ο κόσμος είναι ανάγκη να ακούσει πολιτικό λόγο ουσίας.
Χώρια που τα blogs έδειξαν τη ανερχόμενη δύναμή τους για πρώτη φορά στην Ελλάδα με την νίκη Σαμαρά.
Μέχρι τώρα μας έλεγαν ότι «η Ιδεολογία απαγορεύεται». Ο Σαμαράς έσπασε το ταμπού της αποϊδεολογικοποίησης.
Μας έλεγαν ότι η Πολιτική είναι μόνο Επικοινωνία: Ο Σαμαράς έσπασε και το ταμπού της αποπολιτικοποίησης
Μας έλεγαν ότι η Επικοινωνία είναι μόνο Εικόνα. Ο Σαμαράς έσπασε και το ταμπού του life style και «επικοινώνησε» Λόγο. Δίνοντας μιαν εικόνα λίγο ξεπερασμένη λίγο passé αλλά αυθεντική κι αληθινή…
Ελάχιστα αστραφτερή, ελάχιστα glamorous και για αυτό εξαιρετικά ελκυστική. Γιατί ήταν ανθρώπινη, δηλαδή όχι πλαστικοποιημένη.
Μας είχαν πείσει ότι ο μόνος επιτρεπόμενος «πολιτικός λόγος» είναι ο …ξύλινος. Ο Σαμαράς έσπασε και το ταμπού της «πολιτικής ορθότητας». Μίλησε ευθέως, μίλησε απερίφραστα, επί της ουσίας, χωρίς στρογγυλεμένα λόγια…
Βέβαια το έκανε με μέτρο. Όχι σαν «ταύρος εν υαλοπωλείο».
Δεν πήρε όλα τα ρίσκα. Αλλά πήρε ρίσκα.
Δεν τα είπε όλα. Αλλά είπε πράγματα τολμηρά. Κι όσο προχωρούσε η προεκλογική εκστρατεία έλεγε και τολμηρότερα.
Και δεν μίλησε «ξύλινα» ούτε μια φορά…
Μας είχαν πείσει ότι έτσι και σου κολλήσουν τη «ρετσινιά» δεν γλιτώνεις με τίποτε. Ο Σαμαράς έσπασε και το ταμπού της ιδεολογικής τρομοκρατίας. Τον είχαν πει εθνικιστή, διασπαστή, αποστάτη και λαϊκιστή.,,
Και τα έσβησε όλα μέσα σε έξη εβδομάδες. Από εθνικιστής έγινε πατριώτης. Από διασπαστής έγινε ηγέτης. Από αποστάτης έγινε ενωτικός. Κι από λαϊκιστής έγινε σύγχρονος φιλελεύθερος (κι όχι, βέβαια, νεοφιλελεύθερος).
Μετά από τόσες ανατροπές που έκανε και τόσα ταμπού που έσπασε, ο Σαμαράς καλείται να κάνει και τη μεγαλύτερη Ανατροπή:
Να οδηγήσει σε νέα Μεταπολίτευση!
Δηλαδή να ανατρέψει το πολιτικό σύστημα πλήρως. Αυτή τη φορά χωρίς να χρειαστεί μια εθνική τραγωδία…
Άλλωστε, το υποσχέθηκε. Κι απ’ ότι φαίνεται είναι άνθρωπος που τηρεί τις υποσχέσεις του. Ή τουλάχιστον δεν υπόσχεται κάτι που δεν το εννοεί.
Το ερώτημα, βέβαια, είναι αν το μπορεί …
Κι απ’ ότι έδειξαν οι τελευταίο δύο μήνες, με τόσες ανατροπές που έκανε σε τόσο λίγο χρόνο, αν κάποιος μπορεί να κάνει μια νέα Μεταπολίτευση στην Ελλάδα αυτός είναι ο Αντώνης Σαμαράς.
Μένει βέβαια να διευκρινίσουμε τι εννοεί με τον όρο Μεταπολίτευση εκείνος.
Και τι περιμένουμε απ’ αυτόν εμείς…
Θ.Κ.
1 σχόλιο:
Αν το πολιτικό σύστημα καθορίζεται από τα γνωστά golden boys της πολιτικής σιχασιάς, ο Σαμαράς πρέπει να στηριχθεί στη πλατειά βάση. Να ξανά οργανώσει το κόμμα από τις Τοπικές Επιτροπές σε κάθε χωριό , τις ΝΟΔΕ με δημοκρατικές διεργασίες, ώστε να πάει στο συνέδριο με νέους συνέδρους και νέες ιδέες. Αλλά το ζητούμενο δεν είναι η επιτυχία στο κόμμα αλλά η σύνταξη λεπτομερούς κατανοητού προγράμματος για την ελληνική κοινωνία. Η οργάνωση του κόμματος και η σύνταξη προγράμματος πρέπει να γίνουν σύντομα, πολύ σύντομα : μέχρι τέλους Ιανουαρίου το πρώτο, με την έναρξη του προσυνεδριακού διαλόγου το δεύτερο
kostas
Δημοσίευση σχολίου