Πρέπει να αποδείξεις ότι πληρώνεις για να ζεις, διαφορετικά θα φορολογηθείς.

Αν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έπεσε από οργή και αγανάκτηση, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα πέσει από μεγάλο γέλωτα. Δεν αντέχουμε μέρα γιορτινή σήμερα να βλέπουμε έναν ολόκληρο λαό, αντί στραφεί εναντίον της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για τη φημολογούμενη συλλογή αποδείξεων, να κάθεται να συζητάει το παράλογο αυτό θέμα. Καλά απορούμε, δεν έχει καταλάβει ακόμα ο κόσμος περί τίνος πρόκειται;

Κατ’ αρχήν ο σκοπός του νόμου για το προσωπικό αφορολόγητο ήταν ότι αναγνώριζε στον κάθε φορολογούμενο ένα....

ελάχιστο ποσό ανελαστικών δαπανών επιβίωσης του κάθε φορολογούμενου, χωρίς ο ίδιος να είναι υποχρεωμένος να τρέχει να αποδεικνύει τα αυτονόητα. Τώρα το ΠΑΣΟΚ μας βάζει όλους να αποδείξουμε γιατί καταφέρνουμε και ζούμε διαφορετικά θα φορολογηθούμε. Αν δεν αποδείξουμε ότι αγοράσαμε ψωμί, γάλα, φαγητό, ρούχα κ.λ.π. θα φορολογηθούμε λες και χαρίζει κανείς τα πιο πάνω αναγκαία μέσα επιβίωσης. Το ΠΑΣΟΚ, αντί να αντιμετωπίσει την ανικανότητα του κράτους να πατάξει τη φοροδιαφυγή μετατρέπει τον κάθε πολίτη σε Σέρλοκ Χόλμς που θα κυνηγάει άλλους δύστυχους πολίτες. Ένα είδος οικονομικής ρουφιανιάς.

Τα παράλογα του νέου συστήματος:

1. Ένα ζευγάρι μισθωτών ή ένα ζευγάρι ελεύθερων επαγγελματιών είχε μέχρι τώρα 24.000 και 21.000 αντίστοιχα αφορολόγητο με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας. Τώρα για να πετύχει το ίδιο αφορολόγητο θα πρέπει να συλλέξει αντίστοιχο ύψος αποδείξεων.

2. Ενώ μέχρι σήμερα στο αφορολόγητο περιλαμβάνονταν και οι δαπάνες για τους οργανισμούς κοινής ωφέλειας (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κ.λ.π.), τώρα αυτές δεν θα συνυπολογίζονται.

3. Ενώ μέχρι σήμερα το κόστος μετακίνησης με τα μέσα μαζικής μεταφοράς ήταν μέσα στο αφορολόγητο, τώρα δεν συνυπολογίζεται. Δηλαδή εκείνο που ενδιαφέρει το ΠΑΣΟΚ είναι το κυνήγι και η οικονομική αλληλοεξόντώση των χαμηλότερων οικονομικών στρωμάτων και όχι το πραγματικό αφορολόγητο για δαπάνες διαβίωσης του ατόμου.

4. Ενώ μέχρι σήμερα οι διάφορες δαπάνες που γίνονταν από τα νεαρότερα μέλη μιας οικογένειας (μαθητές, φοιτητές, σπουδαστές, άνεργους νέους κ.λ.π.), που δεν φορολογούνται,  περιλαμβάνονταν μέσα στο αφορολόγητο της οικογένειας, στο εξής δεν θα συμπεριλαμβάνονται, γιατί κανείς νέος άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται να πάρει απόδειξη και φυσικά και κανείς «έξυπνος» επιχειρηματίας δεν θα χορηγεί στο εξής σ’ αυτές τις κατηγορίες αποδείξεις για να «βγάλει τα σπασμένα». Το αποτέλεσμα θα είναι οι φορολογούμενοι γονείς να επιβαρύνονται και με αυτό το κόστος.

5. Ενώ μέχρι σήμερα υπήρχε αφορολόγητο ανεξάρτητα από το ύψος οποιασδήποτε αγοράς, τώρα θα ευνοούνται αυτοί που έχουν υψηλά εισοδήματα και μπορούν να κάνουν 5-6 μεγάλες αγορές αδιαφορώντας για τη συλλογή αποδείξεων για τις μικρότερες αγορές. Αντίθετα υποχρεώνει τον χαμηλοεισοδηματία να αποδυθεί σε ένα κυνήγι συλλογής αποδείξεων.

6. Ενώ το ΠΑΣΟΚ υποχρεώνει τους πολίτες να συλλέξουν χιλιάδες αποδείξεις, ταυτόχρονα θέλει να τα πάμε στην εφορία όλα έτοιμα στο πιάτο, δηλαδή καταγραμμένες όλες οι αποδείξεις σε πολυσέλιδες λίστες με πλήρη στοιχεία, για να μην κουραστούν οι άνθρωποι της εφορίας. Υποχρεώνει λοιπόν τον κάθε πολίτη, είτε αυτός είναι πολυάσχολος επαγγελματίας είτε είναι συνταξιούχος γέρος, ανάπηρος ή αγράμματος κ.λ.π. να συντάξει αυτές τις καταστάσεις, πράγμα, πολλές φορές χρονικά και φυσιολογικά αδύνατο, εξαναγκάζοντας ουσιαστικά τους πολίτες να προσλάβουν λογιστή για να κρατάει στην ουσία πλήρη ημερολόγιο καταγραφής των οικονομικών δοσοληψιών του πολίτη.

Υπάρχει και πληθώρα άλλων παραλογισμών που θα αναλυθούν εν καιρώ.

Δηλαδή στην ουσία το ΠΑΣΟΚ καταργεί εντελώς τον σκοπό ύπαρξης του αφορολόγητου και μετατρέπει αυτό το μέτρο σε καθαρό μηχανισμό είσπραξης φορολογικών εσόδων. Και φυσικά στην Ελλάδα, ουδέν μονιμότερο του προσωρινού.

Όλα αυτά ποτέ δεν θα διανοούταν να τα διαπράξει ο Ανδρέας Παπανδρέου, δεν τα διέπραξε ο Κώστας Σημίτης, αλλά ούτε και ο Κώστας Καραμανλής. Έρχεται λοιπόν τώρα το νέο ΠΑΣΟΚ με μια στρατιά κολεγιόπαιδων που καμία σχέση δεν έχουν με την ελληνική πραγματικότητα και ζητά να εφαρμοστούν πράγματα, όπως αυτό με τα τέλη κυκλοφορίας, που πολύ γρήγορα θα το απαξιώσουν στη συνείδηση των πολιτών. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο η δύσκολη οικονομική κατάσταση που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, αλλά ο τρόπος που επιλέγεται. Δηλαδή, μια προσπάθεια να μην θιγούν τα μεγάλα συμφέροντα, καλυμμένη με αρκετή δόση λαϊκίστικης προπαγάνδας.

Πρέπει λοιπόν όλοι να είμαστε έτοιμοι για τις τρομερές πολιτικές εκρήξεις που έρχονται.