Σάββατο 10 Απριλίου 2010

Ίσως είναι καλύτερα να διαλυθούμε ως ΝΔ.


Είμαστε άξιοι να λεγόμαστε δημοκράτες ή αποτελούμε ντροπή για το πολιτικό σύστημα;
Ξεκινήσαμε 800.000 άνθρωποι και πήγαμε να ψηφίσουμε για αρχηγό στη Νέα Δημοκρατία. Όπως ήταν επόμενο κάποιος θα έβγαινε. Θες με την πρώτη φορά, θες με τη δεύτερη, πάντως με μαθηματική ακρίβεια κάποιος από τους τρεις υποψήφιους θα έβγαινε. Λοιπόν, τι θα έπρεπε να γίνει; Οι ηττημένοι να πάρουν τους ψηφοφόρους τους και να φύγουν από το κόμμα; Αυτό δηλαδή είναι η φυσική κατάληξη μιας δημοκρατικής ψηφοφορίας;;
Όπως είναι γνωστό κέρδισε την εκλογική μάχη ο Αντώνης Σαμαράς και μάλιστα με ποσοστό πάνω από 50% από την πρώτη φορά.
Λοιπόν τι λέει ο βασικός νόμος της.....
Δημοκρατίας, η οποία Δημοκρατία, ντροπή μας, εδώ στην Ελλάδα γεννήθηκε; Ότι η πλευρά που μειοψήφησε σέβεται και ακολουθεί τις αποφάσεις της πλειοψηφίας. Τελεία. Μήπως κάνω λάθος;; μήπως αυτό δεν λέει η Δημοκρατία;;; Δεν φτάνει μόνο αυτό, αλλά η πλευρά Σαμαρά που κέρδισε, αντί να αρχίσει τα αποφασίζουμε και διατάσσουμε, όπως είχε εξάλλου δικαίωμα και όπως γινόταν στο παρελθόν, τουναντίον αποφάσισε να προχωρήσει σε Συνέδριο δημοκρατικών αρχών και θέσεων (αν και δεν είχε υποχρέωση) που βάζει ως ζητούμενο την επανίδρυση του κόμματος από το μηδέν προς πιο δημοκρατικές κατευθύνσεις.
Μπορεί η κ. Μπακογιάννη να είναι δυσαρεστημένη με την ήττα της και αυτό είναι φυσικό. Όμως αυτό δεν δίνει το δικαίωμα  σε κανέναν από τα 800.000 μέλη που συμμετείχαμε ελεύθερα, σε μια δημοκρατική διαδικασία, να είμαστε και εμείς δήθεν χολωμένοι γιατί δεν κέρδισε αυτός ή αυτή που ψηφίσαμε και να μην υπακούμε στις δημοκρατικές επιταγές. Ούτε μας δίνει το δικαίωμα να μην επικαλούμαστε τον αριθμό 800.000 αλλά να λέμε οι μισοί μόνο θέλουν την παρούσα ηγεσία. Είναι αυτό Δημοκρατία μωρέ;; Δηλαδή είμαστε της νοοτροπίας εμείς οι Νεοδημοκράτες, πως όποιο κόμμα χάνει στις βουλευτικές εκλογές, οι ψηφοφόροι του θα πρέπει να φτιάξουν άλλο κράτος;;;
Τι αφορά εμάς, τα απλά μέλη η όποια στεναχώρια του όποιου αποτυχόντος υποψήφιου;;
Είμαστε υποχρεωμένοι από το νόμο της Δημοκρατικής διαδικασίας στην οποία με τη θέλησή μας συμμετείχαμε, να υπακούσουμε στις αποφάσεις της πλειοψηφίας και να βοηθήσουμε όλοι την κοινή προσπάθεια, αν πιστεύουμε φυσικά σ’ αυτήν.
Διαφορετικά, όχι μόνο δεν είμαστε Δημοκράτες, όχι μόνο δεν σεβόμαστε καμία Δημοκρατία, αλλά τουναντίον θα αποτελούμε ντροπή για το πολιτικό σύστημα της χώρας και θα είμαστε πολύ πιο συντηρητικοί και οπισθοδρομικοί, με φασιστική νοοτροπία, σε σχέση με τα μέλη του ΠΑΣΟΚ, τα οποία δικαίως θα έχουν το δικαίωμα να αποκαλούνται δημοκρατικοί και προοδευτικοί, παρότι έχουν έναν απόγονο πολιτικού τζακιού επικεφαλής.
Τι στο διάολο λοιπόν;; Πρώτη φορά είπαμε κι εμείς να εκλέξουμε Πρόεδρο από τη βάση και πάμε να διαλυθούμε;; Δηλαδή θα ήταν καλύτερο να εκλέγεται ο αρχηγός μας από μια ομάδα πολιτικών τζακιών τρομάρα μας;;
Ε, λοιπόν, αν δεν αντέχουμε τη Δημοκρατία καλύτερα να διαλυθούμε.
Ίσως ο μαζοχισμός μας να μας κυβερνάει το καταστροφικό ΠΑΣΟΚ για δεκαετίες είναι ισχυρότερος από την επιθυμία μας να είμαστε εμείς στην εξουσία.  
Σπεύσατε λοιπόν να παρηγορήσετε τον υποψήφιο της επιλογής σας και αφήστε τη Δημοκρατία και το κόμμα.
Καληνύχτα  σας.  

1 σχόλιο:

Unionist είπε...

Δωσε φωνη τη βασης...
Αν μερικοι δεν μπορουσαν να καταπιουν το δημοκρατικο αποτελεσμα της ΝΔ ας μην ερχονταν ποτε στην καλπη. Ας μην συμμετειχαν στην διαδικασια με επιχειρηματα και ιδεες αφου θα ηταν ιδεες ενος χωρου στον οποιο αυτοι δεν θ'ανηκαν.
Και το σημεντικοτερο, ας μην γραφονταν ως ΜΕΛΗ μιας δημοκρατικης παραταξης που της οποιας ποτε δεν υπηρξαν μελη. Μελος κομματος δεν γινομαστε ευκαιριακα. Ευκαιριακοι ηταν οι δωσιλογοι στην κατοχη και ο Εφιαλτης στην αρχαιοτητα. Μελος κομματος ειναι ο στρατιωτης του κομματος.
Καληνυχτα